Dün gece saat kaçtı? Neyse mühim değil.
Otobüsteyim veya bir vapurda... Zihnim dağınık. Aşk üzerine konuşan dört kişilik bir gruba takılıyor gözlerim. Ah o ne filozof çözümlemeler. Sağlam dayanaklar, sanki bu mevzularda dayanacak bir yer bulunabilir gibi. Ah ihtişamlı materyalizm... İroni!!! Sorunsallarına değinmeyeceğim. Özel meseleler, umumi bir mekanda konuşulması gerçeği değiştirmez, pekiştirir hatta.
Benim de sorularım vardı da soramadım;
Sayın öhöm, sayın Kant ve ahalisi...
1_ Gerçekten tanıyamadığın, zihnindeki şablona yerleştirdiğin bir kadını unutmanın en iyi yolu nedir?
2_ Dört yılda, beş yılda bir insanı tanıyamama çelişkisi nasıl aşılır?
3_ Aşkın karşıtı var mı?
4_ Hayal kırıklıklarından yeni hayallere ulaşılabilir mi?
Tezleri bekliyorum...
Düşünmüyorum ulan yokum ben...
Midem sesleniyor, soda zamanı...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder