3 Aralık 2012 Pazartesi

"Hikayem Paramparça"



Emrah Serbes... Uzun süredir bir yazarın yeni kitabını böyle beklememiştim. Ancak ne hikmetse, ilk defa tanıştığım yazarlarda olan şey yeniden kendini gösterdi. Hangi sıra, yeni ve sevdiğim bir yazarla tanışsam, gelecek kitabını uzun süre beklememe gerek kalmıyordu. Grange ile aynı evrende buluştuğumuzda böyle oldu... Keza Chatam ile, Auster ile... Nihayetinde, "Erken Kaybedenler" i apar topar lakin telaşsız okuma günlüğüme kattığım Emrah Serbes ile...

Kitaptan alıntı yapmak (ki bolca yaptım, gözbebeklerime kazıdım bazılarını), kitabı uzun uzadıya çözümlemek yahut hayatımla ilişkilendirmek için henüz erken. Şimdilik yazdıklarım ağza sürülen bir parmak bal niyetinde olsun... Hiçsiz bırakmayacağım ya... O kadar da değil...

Serbes'in kitabın başında belirttiği biçimde; "Afili Filintalar" blogunda, "Afili Parçalar" yazıları arasından seçtiği metinler "Hikayem Paramparça" kitabını oluşturuyor. Önyargıya lüzum yok... Blog denilince çekinmemeli, tüm  anlatıların iyi yazılmış olduğu aşikar. Üstüne üstlük, kitabın bir güzel yanı da, kitabı edindiğinizde ufak bir de fotoğraf albümüne sahip olmanız. Tıpkı Serbes'in yazdıkları gibi hayatın tam içinden.

Şimdilik son söyleyeceğim; kitap kesinlikle beni parçalarken toparladı. Nasıl toparladı; sanırım insan parçalanmadan toparlanamaz. Öyle yani... Tüm satırlarla özgürleştim. Tekrar döneceğim...

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder