Si Puo Fare

"Filmde, ruh sağlıkları hastanede kalmayı gerektirecek kadar kötü, toplum içinde normal yaşamlarını sürdürebilecek kadar iyi olmayan delilerin öyküsü anlatılıyor. Kimileri sevgisizlikten, kimileri sevgi adına yapılan ruhsal baskıdan akıl sağlığını yitirmiş bu insanlar, 80'lerde Basaglia yasası gereğince hastaneden taburcu olduktan sonra, doktor gözetiminde ilaç tedavilerinin devam etmesi koşuluyla sosyal üretim kooperatiflerinde çalıştırılarak gözetim altında tutulurlar. 
Sevgilisi tarafından terk edildiği dönemde, sahip olunan değerlerle piyasa ekonomisi içinde yer almak gerektiğini savunan solcu Nello bu görüşleri nedeniyle sendikadan uzaklaştırılarak bu kooperatiflerden birinde çalışmak için görevlendirilir."

Nihayet izleyebildim. Kesinlikle keyifle izlenen bir film "Si Puo Fare". Gerek tematik, gerek metinsel dönüşleri, gerekse anlatım tonu ile "Guguk Kuşu" na benzetilmesi de pekala normal. Ancak benzetmeleri bir kenara bırakalım. "Si Puo Fare" sistem eleştirisiyle, karakterleriyle, kolaylıkla izlenebilen süresiyle izlenmeli. Deliliğin, akıllı insanların icadı olması---