19 Ağustos 2013 Pazartesi

Kumpanya


Özellikle ismini kitaba veren öyküsünü pek bir sevdim. Faik'in doğal, içten, ak pak insanları azalsa da etramızdalar hala. Onları okudukça Faik okuyor insan, Sait Faik'i okudukça onları. Gauthar Cambazhanesi metninde ise Faik'in öykücülüğüne, hayat perspektifine, insana bakışına dair net ipuçları mevcut.

"- Nasıl değil, derdi. Pekala hayat nedir?
-Ne bileyim, derdim. Daha başka bir şey. Daha sessiz sedasız, daha gürültüsüz. Şehirler, köyler, arabalar yok, diyeceğim yani fazla dekor yok. Fakat insanlar var. Yiyip içen, gülen ve akşamları birbirini düşünen, birbirini yiyen ve bizim gibi oturup konuşan, yürüyen insanlar."


Hiç yorum yok:

Yorum Gönder