önce ağaç vardı
ve ağaç
şiirin çizgili kollarıydı
ateş üzerinde kent
ipin üzerinde rüya
hatırladığım istasyonlarda
hep köpeklerle
gökkuşakları kaybolurdu
rüyam tren raylarında uyurdu
-
cambazlar ay ışığında
sessizlikte
kavgada
usturaları yaklaştırır gözlerine
tenekeler örttüğüm
bakışlarım pas tutar
zehirden çıkar renkler önce
kum çırılçıplak zamanlara öykünür
dalgalı çarşaflardan okyanuslar
döküntü güneş tepemizde
ellerimiz yedinci çığlık senfonisi
uçuşur karton kuşlar çevremizde
önce çöplük vardı
ve çöplük
uzak diyardı
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder