Sait Faik'e sığınmak...
Onun yaptığı öykücülük değil, edebiyat değil. Pekala insan sanatı.
Yaşama karıştığımı hissettiğim az sayıdaki kitaplardan oldu.
Belki de biraz durmak, durup insanlara bakmak... Kendini değil de onları düşünmek, onların hikayelerinin ucundan tutmaya çalışmak iyi gelecek hep bana. Kendi hikayemi kuramadığımdan değil. Kendi hikayemin başkalarının gerçekleriyle şekillendiğini bildiğimden. Gerçek, duru hikayeler, onların insanları, o insanların evrenleri var. Olmalı hakikaten...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder