Sonrası

boz alev üstüne kurulur aciz şiir
yükselir ortasında sakız ağacından
imkansız şehir

senin bu Ah rengin yok mu
şehri kıskançlıktan
başıboş sokaklara böldüren

misal gözlerin yok mu
siyah beyaz sessiz bir film
o sokaklarda yiten

arzın merkezi bıraktığın gibi
darmaduman

ellerin çizgi çizik kehanet

parmak izlerimi güneşte yaktım bak
batmasın diye öngörü kırıkları

göğüs kafesimden kazıdım
ak pak güvercinlerle
gececi tenlerin tuzlarını

(artık açık kafes)

bozuma uğramış masallar dilimde
coğrafyalar elbet öğrendim
ağrılar dilinde

harikalar diyarı omuzlarımdan sökülmekte