5 Şubat 2013 Salı

No - Evetlerin Çoğaldığı Yerde Hayır Diyebilmek






"1988’de Şili’nin başındaki diktatör Augusto Pinochet, uluslararası baskılar sonucunda başkanlık sürecine dair bir halk oylamasına gider. Ülke, Pinochet'nin iktidarını sekiz yıl daha uzatmasına EVET veya HAYIR oyu verecektir. HAYIR'cı muhalefet liderleri kampanyaları için genç ve başarılı bir reklamcı olan René Saavedra'yı (Gael García Bernal) kendileriyle çalışmaya ikna eder. Kısıtlı kaynaklardan ve diktatörün adamları tarafından izlenmelerinden dolayı meydana gelen bütün garipliklere rağmen, Saavedra ve takımı, seçimi kazanmak ve Şili'yi özgürlüğüne kavuşturmak için hem iktidarı hem de muhalefeti şaşırtan sıra dışı bir plan yapar."


(Kesinlikle gidin diyeceğim ama zaten bir salonda oynuyormuş. Istanbul'da olan arkadaşlar şans versin vizyondan kalkmadan. Diğer dostlarda ortak arkadaşımızdan rica etsin :)) (vizyon konusunda artık küfür edeceğim için bir şey yazmıyorum) biraz genel hatlarıyla bahsedeyim filmden.)

Yönetmen Pablo Larrain'in teknik bir tercihiyle eski bir video kaset izliyormuş hissiyatı yaratan, belgeselvari özellikler de barındıran No vizyonda ikide iki yapmamı sağladı. Öncesinde Tarantino filmi Django Unchained i izlemiştim. İki filmden de büyük keyif aldım.

No filmi gerçek bir hikaye etrafında şekilleniyor. Gael Garcia Bernal'in performansından güç alıyor. Anlattığı öyküyü mümkün mertebe sömürmeden aktarıyor. Barındırdığı ironi ise muhteşem. Kapitalist düzenin önemli silahı reklamcılığın, sosyalistler, demokratlar vesaire tarafından bir diktatörlüğü devirmek için kullanılması. 


!!!! Dikkat az buçuk, çok etkileyici olmayan spoiler içerir.

Açılış sahnesinde bir cola reklamı mevcut. Reklama yönelik yapılan bir sunumu izliyoruz. O reklamdaki Amerikan içeriği aslında filmin, Şili tarihinin bir özeti niteliğinde. 

No tarafı ilginç bir yöntem sergiliyor kampanyalarında. Acitasyon yerine, eğlenceli bir kampanya hazırlıyorlar. Yes tarafı ise her zorunluluk yaratmaya çalışan gücün yapmaya yeltendiği biçimde "korku" yu kullanıyor. Özellikler, o anki durumun kaybolması, elde edilenlerin yok olması korkusunu. Orada bir reklamcı şunları söylüyor; "Onları geçmişleriyle korkutun. Siz hür, içlerinden birinin zengin olduğu sistemi yarattığınız. Dikkatinizi çekiyorum, herkesin demedim."

Ardından açık tehditler devreye gidiyor. Nihayetinde film umulduk bir biçimde devam edip sonlanıyor.

No yine Bernal'in oynadığı, Iciar Bollain'in yönettiği "Yağmuru Bile" kadar etkileyici değil belki. Fakat yine de iyi bir sinemasal deneyim. İzlenmeli... 

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder